در راستای درخواست پرشمار مخاطبین ما در زمینه‌ی نوشتن، نگارش و تحریر دادخواستهای پرکاربرد؛ دفتر خدمات الکترونیک قضایی شهرضا به مدیریت مهدی نیک زاد بصورت روزانه و هفتگی اقدام به انتشار آموزش ارائه ی یکی از دادخواستهای پرکاربرد و نحوه ی نگارش آنها خواهد نمود
در این مقاله این حقیر ضمن تعریف مفاهیم اولیه در مورد دادخواست به مباحثی همچون؛ ماهیت دادخواست، موارد نیاز دادخواست، ادبیات حقوقی دادخواست، نگارش قوانین مرتبط با خواسته و شیوه های پرکردن دادخواست پرداخته ام.
هدف و اساس کار ما در این سایت قربهً الی الله در راستای خدمت به آحاد مردم شریف است .
نکاتی که در هنگام نگارش و تحریر دادخواست ها باید مدنظر داشته باشید:
زبان نگارش دادخواست
طبق قانون؛ زبان نوشتاری دادخواست بایستی زبان رسمی کشور( فارسی) باشد و این بدان معنا میباشد که؛ قومیت های مختلف کشور نمی‌توانند دادخواست خود را با زبان و لهجه بومی خود به نگارش برسانند و اساسا دادخواست هایی که به زبان فارسی تسلیم دادگاه نشود، مورد پذیرش دادگاه قائل نمیشود.
نوع شکایت (کیفری یا حقوقی)
همانطور که در بالا بیان شد شکایت و درخواست حقوقی بایستی در فرم ویژه و مخصوص دادخواست تنظیم شود ولی در خصوص شکایت های کیفری ، الزامی به تنظیم شکایت و درخواست در فرم ویژه دادخواست نیست ومتقاضی می توانند شکایت خود را روی ورق عادی و حتی به صورت شفاهی مطرح نماید که در دفتر قضایی شرح و توسط کارشناس مربوطه ثبت وبه مرجع ذیربط ارسال میگردد.
مشخصات هویتی خواهان یا درخواست کننده
دادخواست باید شامل؛ نام، نام خانوادگی، کد ملی، شماره شناسنامه، نشانی محل زندگی، نشانی محل کار و… باشد که البته خواهان یا شاکی قبل از ثبت دادخواست ملزم به ثبت نام ثنا به نام خود می باشد که با ثبت نام قنا صرفا کد ملی با ارائه کارت ملی کافی بوده و اطلاعات از بانک ثنا بصورت اتوماتیک بارگذاری می گردد .
مشخصات شناسایی شخصیت حقوقی (شرکت خصوصی یا ارگان دولتی و غیر دولتی)
در مواردی که خواهان و تنظیم کننده دادخواست، شخصیت حقوقی میباشد اعم از؛ شرکتها، سازمان های دولتی، بانک ها و… بایستی مشخصات شناسایی و هویتی شخصیت حقوقی (منطبق با اداره ثبت اسناد و املاک کشور) به صورت کامل در دادخواست مربوطه لحاظ شود که می توانید برای یافتن شناسه ملی این اشخاص از دفتر قضایی کمک بگیرید یا با مراجعه به سایت www.ilenc.ir شناسه و مشخصات آن را پیدا کنید .
مشخصات و نشانی طرف دعوی( خوانده/مشتکی عنه)
خواهان یا شاکی در دادخواست بایستی نسبت به تکمیل مشخصات شناسایی، محل زندگی یا محل کار طرف دعوی یا خوانده اقدام نماید و دادخواست هایی که فاقد این موارد باشند، ترتیب اثر داده نمی‌شوند و بهتر است برای سهولت اقدامات بعدی و ابلاغ واقعی به خوانده/مشتکی عنه شماره ملی وی را از قرارداد فی مابین یا سند ازدواج یا حسب مورد از طرق دیگر پیدا کنید
نکته : در صورتی که نشانی محل سکونت یا محل کار خوانده( طرف دعوی) در اختیار خواهان نباشد، دادگاه ابلاغیه خوانده را در آگهی الکترونیک قضاییمنتشر مینماید و روند قانونی پرونده طی میشود.
تعیین خواسته
خواهان بایستی به صورت شفاف، درخواست خود را در دادخواست اعلام نماید تا دادگاه به رسیدگی به موضوع درخواست بپردازد و در صورتی که؛ تعیین خواسته توسط خواهان به خوبی مشخص نشده باشد؛ دادگاه اقدام به توقیف دادخواست کرده و در مرحله بعد با ارسال اخطار رفع نقص؛ خواهان را موظف به اصلاح موارد نقص مینماید
لازم به ذکر است؛ تعیین خواسته مهم ترین شالوده دادخواست میباشد که بایستی به صورت کامل تنظیم گردد که بهتر است در این مورد حتما از وکلای دارای پروانه رسمی و مشاورین حقوقی رسمی یاری بطلبید که مدیران دفاتر قضایی هم‌می توانند در این مورد یاری رسان باشند .
تناسب خواسته های مندرج در دادخواست
مقررات این امکان را برای خواهان ایجاد نموده است که؛ چندین خواسته را در یک دادخواست درج نماید ولی مشروط به آنکه؛ خواسته های مندرج دارای ارتباط با یکدیگر بوده و در قالب یک پرونده قابل رسیدگی باشند. بنابراین توصیه میشود؛ در خصوص درخواست های مندرج در دادخواست توجه لازم به عمل آید.
بهای خواسته در دعاوی مالی
دادخواست این گونه دعاوی بایستی شامل تعیین(تقویم) بهای خواسته (مبلغ ریالی) باشد و عدم تعیین بهای خواسته، سبب توقیف دادخواست میشود.
تعیین بهای خواسته فقط در دعاوی مالی الزامی میباشد و الزامی در خصوص درج آن در دادخواست سایر دعاوی غیرمالی وجود ندارد.
مثال : در دعوی تقاضای پنجاه میلیون ریال از طرف دعوی(خوانده)؛ نیازی به تعیین بهای خواسته نمیباشد، چون؛ در موضوع دادخواست به میزان بهای درخواست شده اشاره صریحی شده است.
نکته: تعیین بهای خواسته در خصوص تعیین هزینه دادرسی دادگاه مورد اهمیت میباشد و بر اساس میزان بهای خواسته شده و مقطع یا مرحله پرونده( بدوی، واخواهی، تجدید نظر و…) محاسبه میشود برای مثال:
براساس ماده ۳۳۱ قانون آیین دادرسی مدنی، در مورد احکام قابل تجدیدنظر، احکام صادره در دعاوی مالی تنها در صورتی قابل تجدیدنظرند که خواسته دعوی یا ارزش آن از ۳ میلیون ریال متجاوز باشد. مثلا مقوم به ۳۱۰۰/۰۰۰ ریال (بند الف) همچنین مطابق بند ب. این ماده، تمامی احکام صادره در دعاوی غیرمالی قابل تجدیدنظرند.
یا
در رابطه با فرجام خواهی نیز مطابق بند یک ماده ۳۶۷ قانون آیین دادرسی مدنی، در دعاوی مالی احکامی که خواسته دعوی آن بیش از ۲۰ میلیون ریال باشد مثلا مقوم به۲۱/۰۰۰/۰۰۰ریال ، قابل فرجام‌خواهی است
البته در این موارد نیز مشورت با یک فرد متخصص و آگاه به مسائل حقوقی لازم است
